Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -ir
Définition : enraidir /ɑ̃.ʁɛ.diʁ/ transitif ou pronominal 1er groupe
Faire devenir raide.
j'enraidis
tu enraidis
il enraidit
nous enraidissons
vous enraidissez
ils enraidissent
j'avais enraidi
tu avais enraidi
il avait enraidi
nous avions enraidi
vous aviez enraidi
ils avaient enraidi
j'enraidirai
tu enraidiras
il enraidira
nous enraidirons
vous enraidirez
ils enraidiront
j'ai enraidi
tu as enraidi
il a enraidi
nous avons enraidi
vous avez enraidi
ils ont enraidi
j'enraidis
tu enraidis
il enraidit
nous enraidîmes
vous enraidîtes
ils enraidirent
j'aurai enraidi
tu auras enraidi
il aura enraidi
nous aurons enraidi
vous aurez enraidi
ils auront enraidi
j'enraidissais
tu enraidissais
il enraidissait
nous enraidissions
vous enraidissiez
ils enraidissaient
j'eus enraidi
tu eus enraidi
il eut enraidi
nous eûmes enraidi
vous eûtes enraidi
ils eurent enraidi
j'enraidirais
tu enraidirais
il enraidirait
nous enraidirions
vous enraidiriez
ils enraidiraient
j'aurais enraidi
tu aurais enraidi
il aurait enraidi
nous aurions enraidi
vous auriez enraidi
ils auraient enraidi
j'eusse enraidi
tu eusses enraidi
il eût enraidi
nous eussions enraidi
vous eussiez enraidi
ils eussent enraidi
que j'enraidisse
que tu enraidisses
qu'il enraidisse
que nous enraidissions
que vous enraidissiez
qu'ils enraidissent
que j'enraidisse
que tu enraidisses
qu'il enraidît
que nous enraidissions
que vous enraidissiez
qu'ils enraidissent
que j'aie enraidi
que tu aies enraidi
qu'il ait enraidi
que nous ayons enraidi
que vous ayez enraidi
qu'ils aient enraidi
que j'eusse enraidi
que tu eusses enraidi
qu'il eût enraidi
que nous eussions enraidi
que vous eussiez enraidi
qu'ils eussent enraidi
enraidis
enraidissons
enraidissez
aie enraidi
ayons enraidi
ayez enraidi
enraidir
avoir enraidi
enraidissant
enraidi
ayant enraidi