Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : entarter /ɑ̃.taʁ.te/ transitif 1er groupe
Jeter une tarte à la crème à la figure de quelqu’un.
j'entarte
tu entartes
il entarte
nous entartons
vous entartez
ils entartent
j'avais entarté
tu avais entarté
il avait entarté
nous avions entarté
vous aviez entarté
ils avaient entarté
j'entarterai
tu entarteras
il entartera
nous entarterons
vous entarterez
ils entarteront
j'ai entarté
tu as entarté
il a entarté
nous avons entarté
vous avez entarté
ils ont entarté
j'entartai
tu entartas
il entarta
nous entartâmes
vous entartâtes
ils entartèrent
j'aurai entarté
tu auras entarté
il aura entarté
nous aurons entarté
vous aurez entarté
ils auront entarté
j'entartais
tu entartais
il entartait
nous entartions
vous entartiez
ils entartaient
j'eus entarté
tu eus entarté
il eut entarté
nous eûmes entarté
vous eûtes entarté
ils eurent entarté
j'entarterais
tu entarterais
il entarterait
nous entarterions
vous entarteriez
ils entarteraient
j'aurais entarté
tu aurais entarté
il aurait entarté
nous aurions entarté
vous auriez entarté
ils auraient entarté
j'eusse entarté
tu eusses entarté
il eût entarté
nous eussions entarté
vous eussiez entarté
ils eussent entarté
que j'entarte
que tu entartes
qu'il entarte
que nous entartions
que vous entartiez
qu'ils entartent
que j'entartasse
que tu entartasses
qu'il entartât
que nous entartassions
que vous entartassiez
qu'ils entartassent
que j'aie entarté
que tu aies entarté
qu'il ait entarté
que nous ayons entarté
que vous ayez entarté
qu'ils aient entarté
que j'eusse entarté
que tu eusses entarté
qu'il eût entarté
que nous eussions entarté
que vous eussiez entarté
qu'ils eussent entarté
entarte
entartons
entartez
aie entarté
ayons entarté
ayez entarté
entarter
avoir entarté
entartant
entarté
ayant entarté