Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -mettre
Définition : mainmettre /mε̃mi:ze/ 3ème groupe transitif
Affranchir un serf.
je mainmets
tu mainmets
il mainmet
nous mainmettons
vous mainmettez
ils mainmettent
j'avais mainmis
tu avais mainmis
il avait mainmis
nous avions mainmis
vous aviez mainmis
ils avaient mainmis
je mainmettrai
tu mainmettras
il mainmettra
nous mainmettrons
vous mainmettrez
ils mainmettront
j'ai mainmis
tu as mainmis
il a mainmis
nous avons mainmis
vous avez mainmis
ils ont mainmis
je mainmis
tu mainmis
il mainmit
nous mainmîmes
vous mainmîtes
ils mainmirent
j'aurai mainmis
tu auras mainmis
il aura mainmis
nous aurons mainmis
vous aurez mainmis
ils auront mainmis
je mainmettais
tu mainmettais
il mainmettait
nous mainmettions
vous mainmettiez
ils mainmettaient
j'eus mainmis
tu eus mainmis
il eut mainmis
nous eûmes mainmis
vous eûtes mainmis
ils eurent mainmis
je mainmettrais
tu mainmettrais
il mainmettrait
nous mainmettrions
vous mainmettriez
ils mainmettraient
j'aurais mainmis
tu aurais mainmis
il aurait mainmis
nous aurions mainmis
vous auriez mainmis
ils auraient mainmis
j'eusse mainmis
tu eusses mainmis
il eût mainmis
nous eussions mainmis
vous eussiez mainmis
ils eussent mainmis
que je mainmette
que tu mainmettes
qu'il mainmette
que nous mainmettions
que vous mainmettiez
qu'ils mainmettent
que je mainmisse
que tu mainmisses
qu'il mainmît
que nous mainmissions
que vous mainmissiez
qu'ils mainmissent
que j'aie mainmis
que tu aies mainmis
qu'il ait mainmis
que nous ayons mainmis
que vous ayez mainmis
qu'ils aient mainmis
que j'eusse mainmis
que tu eusses mainmis
qu'il eût mainmis
que nous eussions mainmis
que vous eussiez mainmis
qu'ils eussent mainmis
mainmets
mainmettons
mainmettez
aie mainmis
ayons mainmis
ayez mainmis
mainmettre
avoir mainmis
mainmettant
mainmis
ayant mainmis