Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -enir
Définition : mésavenir /me.za.vniʁ/ intransitif (Impersonnel) 3ème groupe, défectif
Vieilli : Tourner à mal, avoir une issue funeste.
je mésaviens
tu mésaviens
il mésavient
nous mésavenons
vous mésavenez
ils mésaviennent
j'avais mésavenu
tu avais mésavenu
il avait mésavenu
nous avions mésavenu
vous aviez mésavenu
ils avaient mésavenu
je mésaviendrai
tu mésaviendras
il mésaviendra
nous mésaviendrons
vous mésaviendrez
ils mésaviendront
j'ai mésavenu
tu as mésavenu
il a mésavenu
nous avons mésavenu
vous avez mésavenu
ils ont mésavenu
je mésavins
tu mésavins
il mésavint
nous mésavînmes
vous mésavîntes
ils mésavinrent
j'aurai mésavenu
tu auras mésavenu
il aura mésavenu
nous aurons mésavenu
vous aurez mésavenu
ils auront mésavenu
je mésavenais
tu mésavenais
il mésavenait
nous mésavenions
vous mésaveniez
ils mésavenaient
j'eus mésavenu
tu eus mésavenu
il eut mésavenu
nous eûmes mésavenu
vous eûtes mésavenu
ils eurent mésavenu
je mésaviendrais
tu mésaviendrais
il mésaviendrait
nous mésaviendrions
vous mésaviendriez
ils mésaviendraient
j'aurais mésavenu
tu aurais mésavenu
il aurait mésavenu
nous aurions mésavenu
vous auriez mésavenu
ils auraient mésavenu
j'eusse mésavenu
tu eusses mésavenu
il eût mésavenu
nous eussions mésavenu
vous eussiez mésavenu
ils eussent mésavenu
que je mésavienne
que tu mésaviennes
qu'il mésavienne
que nous mésavenions
que vous mésaveniez
qu'ils mésaviennent
que je mésavinsse
que tu mésavinsses
qu'il mésavînt
que nous mésavinssions
que vous mésavinssiez
qu'ils mésavinssent
que j'aie mésavenu
que tu aies mésavenu
qu'il ait mésavenu
que nous ayons mésavenu
que vous ayez mésavenu
qu'ils aient mésavenu
que j'eusse mésavenu
que tu eusses mésavenu
qu'il eût mésavenu
que nous eussions mésavenu
que vous eussiez mésavenu
qu'ils eussent mésavenu
mésaviens
mésavenons
mésavenez
aie mésavenu
ayons mésavenu
ayez mésavenu
mésavenir
avoir mésavenu
mésavenant
mésavenu
ayant mésavenu