Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -ir
Définition : se conjouir /kɔ̃.jwiʁ/ pronominal 2ème groupe
Vieilli : Désuet : Se réjouir avec quelqu’un de quelque chose d’agréable, d’avantageux qui lui est arrivé.
je conjouis
tu conjouis
il conjouit
nous conjouissons
vous conjouissez
ils conjouissent
j'avais conjoui
tu avais conjoui
il avait conjoui
nous avions conjoui
vous aviez conjoui
ils avaient conjoui
je conjouirai
tu conjouiras
il conjouira
nous conjouirons
vous conjouirez
ils conjouiront
j'ai conjoui
tu as conjoui
il a conjoui
nous avons conjoui
vous avez conjoui
ils ont conjoui
je conjouis
tu conjouis
il conjouit
nous conjouîmes
vous conjouîtes
ils conjouirent
j'aurai conjoui
tu auras conjoui
il aura conjoui
nous aurons conjoui
vous aurez conjoui
ils auront conjoui
je conjouissais
tu conjouissais
il conjouissait
nous conjouissions
vous conjouissiez
ils conjouissaient
j'eus conjoui
tu eus conjoui
il eut conjoui
nous eûmes conjoui
vous eûtes conjoui
ils eurent conjoui
je conjouirais
tu conjouirais
il conjouirait
nous conjouirions
vous conjouiriez
ils conjouiraient
j'aurais conjoui
tu aurais conjoui
il aurait conjoui
nous aurions conjoui
vous auriez conjoui
ils auraient conjoui
j'eusse conjoui
tu eusses conjoui
il eût conjoui
nous eussions conjoui
vous eussiez conjoui
ils eussent conjoui
que je conjouisse
que tu conjouisses
qu'il conjouisse
que nous conjouissions
que vous conjouissiez
qu'ils conjouissent
que je conjouisse
que tu conjouisses
qu'il conjouît
que nous conjouissions
que vous conjouissiez
qu'ils conjouissent
que j'aie conjoui
que tu aies conjoui
qu'il ait conjoui
que nous ayons conjoui
que vous ayez conjoui
qu'ils aient conjoui
que j'eusse conjoui
que tu eusses conjoui
qu'il eût conjoui
que nous eussions conjoui
que vous eussiez conjoui
qu'ils eussent conjoui
conjouis
conjouissons
conjouissez
aie conjoui
ayons conjoui
ayez conjoui
conjouir
avoir conjoui
conjouissant
conjoui
ayant conjoui