Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -bat(t)re
Définition : embatre /ɑ̃.batʁ/ transitif 3ème groupe
Encercler de fer une roue.
j'embats
tu embats
il embat
nous embatons
vous embatez
ils embatent
j'avais embatu
tu avais embatu
il avait embatu
nous avions embatu
vous aviez embatu
ils avaient embatu
j'embatrai
tu embatras
il embatra
nous embatrons
vous embatrez
ils embatront
j'ai embatu
tu as embatu
il a embatu
nous avons embatu
vous avez embatu
ils ont embatu
j'embatis
tu embatis
il embatit
nous embatîmes
vous embatîtes
ils embatirent
j'aurai embatu
tu auras embatu
il aura embatu
nous aurons embatu
vous aurez embatu
ils auront embatu
j'embatais
tu embatais
il embatait
nous embations
vous embatiez
ils embataient
j'eus embatu
tu eus embatu
il eut embatu
nous eûmes embatu
vous eûtes embatu
ils eurent embatu
j'embatrais
tu embatrais
il embatrait
nous embatrions
vous embatriez
ils embatraient
j'aurais embatu
tu aurais embatu
il aurait embatu
nous aurions embatu
vous auriez embatu
ils auraient embatu
j'eusse embatu
tu eusses embatu
il eût embatu
nous eussions embatu
vous eussiez embatu
ils eussent embatu
que j'embate
que tu embates
qu'il embate
que nous embations
que vous embatiez
qu'ils embatent
que j'embatisse
que tu embatisses
qu'il embatît
que nous embatissions
que vous embatissiez
qu'ils embatissent
que j'aie embatu
que tu aies embatu
qu'il ait embatu
que nous ayons embatu
que vous ayez embatu
qu'ils aient embatu
que j'eusse embatu
que tu eusses embatu
qu'il eût embatu
que nous eussions embatu
que vous eussiez embatu
qu'ils eussent embatu
embats
embatons
embatez
aie embatu
ayons embatu
ayez embatu
embatre
avoir embatu
embatant
embatu
ayant embatu