Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : martiner /maʁ.ti.ne/ transitif 1er groupe
Frapper avec le martinet.
je martine
tu martines
il martine
nous martinons
vous martinez
ils martinent
j'avais martiné
tu avais martiné
il avait martiné
nous avions martiné
vous aviez martiné
ils avaient martiné
je martinerai
tu martineras
il martinera
nous martinerons
vous martinerez
ils martineront
j'ai martiné
tu as martiné
il a martiné
nous avons martiné
vous avez martiné
ils ont martiné
je martinai
tu martinas
il martina
nous martinâmes
vous martinâtes
ils martinèrent
j'aurai martiné
tu auras martiné
il aura martiné
nous aurons martiné
vous aurez martiné
ils auront martiné
je martinais
tu martinais
il martinait
nous martinions
vous martiniez
ils martinaient
j'eus martiné
tu eus martiné
il eut martiné
nous eûmes martiné
vous eûtes martiné
ils eurent martiné
je martinerais
tu martinerais
il martinerait
nous martinerions
vous martineriez
ils martineraient
j'aurais martiné
tu aurais martiné
il aurait martiné
nous aurions martiné
vous auriez martiné
ils auraient martiné
j'eusse martiné
tu eusses martiné
il eût martiné
nous eussions martiné
vous eussiez martiné
ils eussent martiné
que je martine
que tu martines
qu'il martine
que nous martinions
que vous martiniez
qu'ils martinent
que je martinasse
que tu martinasses
qu'il martinât
que nous martinassions
que vous martinassiez
qu'ils martinassent
que j'aie martiné
que tu aies martiné
qu'il ait martiné
que nous ayons martiné
que vous ayez martiné
qu'ils aient martiné
que j'eusse martiné
que tu eusses martiné
qu'il eût martiné
que nous eussions martiné
que vous eussiez martiné
qu'ils eussent martiné
martine
martinons
martinez
aie martiné
ayons martiné
ayez martiné
martiner
avoir martiné
martinant
martiné
ayant martiné